Cesarstwo Dhuine

Historia:

Stolica: Ardencraig

Największe miasto: Tramore

Rasy: Ludzie 45%,           Elfy 35%           Pół-elfy 10%           Inne 10%

Religie: Vedea, Havorr, Vanir

Oficjalne języki: Wspólny, Eflicki

Ustrój: Monarchia

Aktualny władca: Cesarz Riona I

Zanim pojawiło się tu Imperium Riojańskie, region ten był zamieszkany przez plemiona ludzi i leśnych elfów, które walczyły ze sobą o surowce i ziemię. Ludzie byli kiedyś częścią uchodźców z północy którzy nie zatrzymali się w Ysmirgardzie, tylko ruszyli dalej na południe. 

W 393 r., Imperium Riojańskie podbiło oba plemiona i stworzyło tu pierwszą kolonię. Ani ludziom ani elfom nie podobała się nowa władza i postanowili wspólnymi siłami oprzeć się najeźdźcy. Pomimo licznych rebelii udało się im się uzyskać niepodległość dopiero po 200 latach, dzięki staraniom Udyne, późniejszej patronce zakonu Tarczowników św. Udyne. Rebelia ta nie tylko oddała wolność ale też połączyła ludzi i elfów, które to do dzisiaj żyją jako jeden lud. Pierwszy cesarz Rioghan I wraz ze swoją małżonką Elthedwë, doskonale wykorzystał na nowo odzyskaną wolność i włączył do Cesarstwa wszystkie ziemie od Tramore do Cultry, łącznie z Półwyspem Variańskim.

W Dhuine do dzisiaj panuje tradycja którą zapoczątkowała pierwsza cesarska para, w której zawsze jest ludzki cesarz i elficka cesarzowa. Było to sporym zarzewiem konfliktu między elfami, które do tej pory żyły w matriarchacie i nie chciały się całkowicie poddać władzy Cesarza, dlatego wynegocjowały sobie duże połacie lasów gdzie mogą do dzisiaj żyć niezależnie od Cesarstwa. Oficjalna pełna nazwa Cesarstwa brzmi Feidhdhuine, czyli "dzieci jelenia" ale z potocznie korzysta się ze skróconej nazwy.

Do pierwszych porażek młodego Cesarstwa doszło dopiero w 945 r., gdzie w konflikcie z królestwem Lichtenbergu, Dhuine utraciło wszystkie ziemie na północ od rzeki Cultry, których nie udało się odzyskać do dzisiaj pomimo upadku Lichtenbergu (981 r.). Następnie doszło do wojny z magokracją Tulijską, który to konflikt trwa do dzisiaj. Tulia wykorzystała swoich agentów do siania magicznego chaosu i zniszczenia, co jest głównym powodem nieufności i kontroli w stronę magów.

Obecnie Dhuine znajduje się w stanie kryzysu, gdyż po raz pierwszy w historii na tronie zasiada kobieta, Riona I, jedyne dziecko Ronana II. Wielu ludzkich szlachciców otwarcie zaczyna się buntować przeciwko temu i chce by na tronie zasiadł jej przyrodni, pól-elfi brat Gorman. Natomiast elfia szlachta, wraz z cesarzową Aralriel wspierają Rione I. W 1239 roku Palatynat Dyrfordzki wypowiedział posłuszeństwo Cesarstwu i ogłosił się niezależnym.

W 1245 r., Cesarz Riona I, zmuszona przez wewnętrzne naciski wypowiedziała wojnę zbuntowanemu palatynatowi, rozpoczynając tym Wielką Wojnę Północną. Do tego przez ostatnie lata pojawiło się sporo mrocznych elfów, które wyszły z podziemi Untergardu zakładając liczne kolonie na bagnach Khemhadar, co nieco wzmocniło niepokoje ze względu na historyczną niechęć pomiędzy rasami elfów.

Rząd:

Cesarstwo jest podzielone na regiony rządzone przez grafów, a następnie na mniejsze rządzone przez hrabiów. Wszyscy z nich odpowiadają bezpośrednio przed Cesarzem. Palatyn rządzi kolonią i odpowiada stanowisku Grafa. Cesarska para posiada legalne konkubiny aby zachować czystość linii rodów, a dzieci które czasami się rodzą z ich związku, nie dziedziczą władzy ale zazwyczaj zajmują wysokie stanowiska. Kościół Vedei oraz Havorra są oficjalnymi patronami cesarstwa.

Obecny podział na regiony to: Dunlaigh, Cultra, Ardencraig, Gaal, Cashway, Carndaish oraz Tramore. Do tego dochodzi jeszcze półwysep Variański z Sumą oraz Nurvgardem.

Społeczeństwo:

Feudalne społeczeństwo w którym każdy ma ustaloną pozycję i zadania. W Dhuine cenią sobie posłuszeństwo władzy oraz wszelkie obowiązki z tego wynikające, wydajność, lojalność, skromność z charakteru oraz czystość serca, akcji i ducha. Za to nie pożądanymi cechami są lenistwo, nielojalność i niekonsekwencja wyborów oraz niechlujność. Bardzo ważna też jest punktualność oraz utrzymywanie granicy między pracą a przyjemnością.

Wszelka magia nie-kapłańska jest mocno kontrolowana i władza oraz obywatele są nieufni w stosunku do posiadaczy takich talentów. Każdy kto posiada talent wychodzący poza proste sztuczki musi być zarejestrowany i należeć do jednej z filii Gildii Magów. Każdy członek musi regularnie składać raporty ze swoich postępów i eksperymentów, do tego każdy kapłan i wyznaczony paladyn Vedei ma prawo dokonać inspekcji i przesłuchania na osobie czarującej.

Istnieje tu forma niewolnictwa, zwaną powszechnie jako "służba". Pozwala to oddać długi poprzez pracę lub odbyć karę jako przestępca, zamykani są tylko Ci najbardziej niebezpieczni lub są zsyłani do koloni karnej, niedaleko półwyspu Variańskiego.

Ważną rzeczą w Cesarstwie jest jedność kulturowa ludzi i elfów która przekłada się na święty rytuał który powiązał pierwszego ludzkiego cesarza z elficką cesarzową. Rytuał ten też jest zawierany przez obywateli, głównie ma charakter praktyczny i służy do celów polityczno-finansowych, gdyż z takiego związku rzadko pojawiają się dzieci. Elfy dalej w swoich domostwach trzymają się swoich tradycji jak matriarchat i z reguły w domostwach jak i urzędach, kobiety posiadają dużą władzę. Pomimo rebelii, kulturowo Dhuine dużo zapożyczyły z Imperium Riojańskiego, zwłaszcza filozofie, ubiór, znaczenie hierarchii i władcy.

Geografia:

Klimat ciepły, im dalej na południe w stronę Półwyspu Variańskiego tym jest bardziej tropikalny. Zimy lekkie, praktycznie tylko na północy i w górach pada śnieg. Cesarstwo jest z każdej strony otoczone górami co daje naturalną ochronę przed najazdami. Dużo jezior i rzek oraz spora ilość naturalnych surowców, w tym magicznego rezidium, daje Dhuine sporo bogactwa.